Corrie Haarselhorst Claasen ,geboren 20 maart 1937 in café Buitenlust te Terheijden. Toen Corrie 5 jaar was, ging ze te voet naar de bewaarschool .Zo heette vroeger de kleuterschool.Dat was 3 km heen en ook weer 3 km terug. Ze zat bij zuster Elbertha met drie kinderen in één bank. In de winter als het vroor ging ze niet te voet maar schaatsend over de 3 welen en de vlieten.Wie kan dat nog zeggen. Ze moest natuurlijk overblijven en zat dan op de banken van de cour ( de speelplaats ) De Cour is hier naar vernoemd.
De Cour
Er stonden emaillen bekers op de grond en de Soeur kwam langs met een grote koperen ketel met thee, die niet te drinken was. Op de lagere school zaten de klassen 4 en 5 bij elkaar met juffrouw Kock voor de klas en in klas vijf en zes stond juffrouw Diepstraten .Daarna heeft ze twee jaar huishoudschool gedaan en vervolgens in de keuken bij Pa in Buitenlust.
Het café had een volledige vergunning. Buiten stond een fietsenrek met de tekst "De koffie is klaar" en binnen hing de reclame van de Drie Hoefijzers ."Hoog het lied Hoog het hart en Hoog het bier. De klanten waren vertegenwoordigers, vrachtwagenchauffeurs ,schoenverkopers en af en toe een parapluverkoper (Koke de paraplu).Op het menu stonden uitsmijters, biefstuk met brood, diverse soepen ,waaronder erwtensoep .Als het vakantie was kwamen er ook gezinnen die terugkwamen van de Efteling om weer even op adem te komen. Corrie kende alle automerken van de voertuigen die toen op de weg waren.
Het jongetje met het kruiwagentje is de vader van Corrie.
Toen de oorlog kwam, wilden de Duitsers de schuur achter het café vorderen om er luchtafweer geschut in onder te brengen. Vader Claasen heeft het tegen kunnen houden met het argument dat er heel veel kleine kinderen in de buurt woonden .Ook heeft het meegeholpen dat de Duitsers biefstukken en uitsmijters lusten. Tijdens de bezetting ging de school gewoon door .Als er luchtalarm was ,moesten de kinderen zo snel mogelijk onder de banken kruipen. In 1944 kwam er nog een zusje bij .De wieg stond op zolder. De vliegtuigen kwamen over en die schoten een kogel vlak naast de wieg. De familie Claasen is toen gaan wonen in de kelder van de familie Rasenberg ("de Plak").,de buren. Ook opa en oma Rasenberg woonden daar. Oma kookte voor beide families .In de kelder stond een groot ledikant. Daar sliepen twee moeders met de baby's en aan het voeteneind de kindjes Rasenberg Annemarie ,Nettie en Jopie Claasen en ik.
Kermis
De eerste zondag na de achtste september was het Kermis in Traaie en de eerste zondag van oktober was het kermis in Wagenberg. Dan was het in ons café een spektakel. Het werd helemaal leeggehaald. De kokosmatten eruit, planken voor de ramen en het biljart aan de kant. Er kwam een drummer optreden en een accordeonist. Je betaalde 1 gulden entree en dan kon je komen dansen. Op zondag was het volle bak in het café .Bij ons was dat de zogenaamde "boerenstand". Bezwete overhemden. Er was immers geen airco en deodorant. Bij het Withuis kwam de burgerij. Daar werd een grote danstent geplaatst en er kwam een bekende band spelen. In de jaren 50 kon mijn vader het café niet meer rendabel runnen tijdens de kermis en gedurende die tijd sloten de deuren.
Iedere morgen kwam Leo van Grinsven vers brood brengen. Toon Joosen, de voerman, bracht altijd staven ijs. Die werden vervolgens klein gehakt om de ijskast te koelen. Ook eieren bracht hij mee, die slingerden in manden onder de kar en kwamen ,wonder boven wonder ,altijd zonder breken aan.
Onze buren hadden tien kinderen en vlak achter ons huis was de Grote Weel. Op een mooie zomerdag kwam mijn vader de keuken binnen rennen en riep : Vlug naar het Withuis. Wat bleek? Bobke ,de jongste van de tien kinderen was levenloos uit het water gehaald. Ik had een EHBO diploma en probeerde kunstmatige reanimatie. Ondertussen was ook de huisarts gearriveerd. Er kwam een vrachtwagen van Raming (een warenhuis)langs en die bracht Bobke naar het ziekenhuis. Maar het was te laat. Het was een gebeurtenis die veel indruk op Corrie maakte. Er was ook geen slachtofferhulp. Er werd naderhand niet meer over gepraat, je moest het allemaal maar zelf zien te rooien.
Verkeringstijd
Omdat vader Claasen van origine uit Breda kwam hadden we veel familie wonen in Breda.. Om precies te zijn bij Rijwielhandel van Dijk in de Ginnekenstraat. kwamen we geregeld. Een van die dochters had verkering met een jongen ,die Haarselhorst heette. en zo heb ik met carnaval mijn man Johan Haarselhorst leren kennen. Een grote stoere knappe vent en op een bruiloft is toen de liefde verder ontplooid. Hij had een motor, een Metzeler, wie wordt daar niet verliefd op. Maar als hij naar zijn liefje in Terheijden ging, kwam hij op de fiets. Om te laten zien dat hij er wat voor over had.
Corrie Claasen en Johan Haarselhorst zijn getrouwd op 13 juni 1960
De familie Haarselhorst had een slagerswinkel in de Ginnekenstraat in Breda .In de slagerij stond Ik weer bij de biefstukken ,maar nu hoefde ik ze niet meer te bakken, zei Corrie. Het was natuurlijk hard werken in de winkel ,maar zolang ze geen kinderen hadden gingen ze in hun schaarse vrije tijd met de motorfiets naar Rockanje.
Op de vraag of Corrie hobby's had zei ze : Daar had ik geen tijd voor. Alleen als er geen klanten waren, kon ik gaan borduren. Er zijn 4 kinderen geboren Een dochter en drie zoons. Ik ben moeder van een multicultureel gezin ,zegt Corrie. Ook 7 kleinkinderen en enkele bonuskinderen .
Ze waren op 13 juni 2020 60 jaar getrouwd.
Na een hartoperatie van Johan is de winkel gesloten en zijn ze op een appartement gaan wonen in Breda. Na het overlijden van haar man heeft ze het appartement verkocht en is ze gaan wonen op een zorgappartement in het woonzorgcentrum Elisabeth .Ze woont daar met volle tevredenheid en ontmoet veel kennissen en familie.
Vader en moeder van Corrie
Vader en moeder van Johan
Nog een wijze raad van Corrie :
Voor de mensen die het geheim van plezierig leven willen weten: Houd de moed erin en zet als je met een zware kar rijdt, de kar aan de kant.